گفتگوی تفصیلی «بسیج» با مدیرعامل گروه صنعتی دکاموند:
پاسخ عجیب معاون رئیس جمهور در واکنش به راه حل مشکل سد گتوند/ کالای خارجی در اولویت ادارات استانی جهاد کشاورزی!
خبرگزاری بسیج-گروه اقتصادی: انتخاب شعار حمایت از کالای ایرانی برای سال جاری، نشان از استمرار دغدغه های به حق رهبر معظم انقلاب در خصوص اقتصاد و وضع معیشتی جامعه دارد؛ دغدغه ای که باعث شده تا در سالیان گذشته راهکارهای کارگشایی را برای برون رفت از بحران های اقتصادی پیش پای مسئولین قرار دهند و در نهایت نسخه ای جامع و کامل تحت عنوان اقتصاد مقاومتی را برای عموم معرفی کند.
آنچه که در خصوص شعار سال جاری مورد توجه است، غفلت دستگاه های اجرایی از برنامه و سیاست های جامع اقتصاد مقاومتی است، چراکه حمایت از تولید ملی تنها یکی از بندهای سیاست های اقتصاد مقاومتی بود که مورد غفلت واقع شد و همین امر نیز رهبر انقلاب را بر آن داشت تا عموم مردم را به حمایت واقعی از کالای ایرانی فراخواند؛ اما باید دید که چرا در سال های گذشته علی رغم بهره مندی برخی اصناف از بخش تولید قوی و کارآمد، تولید ملی مورد غفلت واقع شده است؟!
در همین زمینه به سراغ مهندس جعفر امامی که یکی از تولیدکنندگان برتر و البته با سابقه صنایع وابسته به نساجی است رفته ایم، امامی با استفاده از ترکیبات پی وی سی پارچه ها و البته محصولاتی خاص را تولید می کند که به گفته خود از نمونه های خارجی نه تنها چیزی کم ندارد، بلکه در مواردی حتی از کیفیت و سطح بالاتری نیز برخوردار است. مشروح این گفتگو را در ادامه می خوانید:
*ظاهرا شما در دوران جنگ تحمیلی به صورت حرفه‌ای وارد صنعت نساجی شدید؟ چه شد که فعالیت در این صنعت را انتخاب کردید؟
قبل از انقلاب کار من تولید پوشاک بود، سال 62 به جبهه جلالیه رفتم، آنجا لباس ضد شیمیایی برای ما آوردند، من دیدم که جنس این لباس ها پارچه شمعی پشت لاستیک شده هستند، تصمیم گرفتم پارچه شمعی پشت لاستیکی را خودم تولید کنم و برای این کار هم تحقیقات و مطالعات زیادی کردم، بعد از مطالعات اولیه که انجام دادم دیدم هیچگونه اطلاعاتی در خصوص این دست لباس ها در داخل کشور بدست نمی آید، بنابر این راهی ترکیه شدم، بلغارستان، رومانی و چند کشور دیگر شدم و با استفاده از ارتباطاتی که با مهندسین و افراد خبره در این صنعت گرفتم، توانستم اطلاعاتی در خصوص این نوع البسه کسب کنم. در تریکه، آلمان ها این لباس ها را تولید می کردند اما نه با پارچه شمعی پشت لاستیک شده، در واقع آن ها از پارچه های اندود شده با پی وی سی این کار را انجام می دادند. بنابراین من هم تصمیم گرفتم ماشین آلات تولید این پارچه را وارد کشور.
*در شرایط جنگ و تحریم های شدید که علیه کشور اعمال می‌شد توانستید این کار را انجام دهید؟
خیر، از آنجا که در آن زمان نه گمرکات کارآمد داشتیم و نه توانایی تهیه‌ی ارز را داشتیم و تحت فشار هم بودیم، من به سمت تولید این ماشین آلات در داخل کشور حرکت کردم. بر همین اساس تمام دستگاه هایی را که در ترکیه دیدم، عینا در داخل کشور طراحی کرده و ساختم و در این راه حتی از یک پیچ وارداتی هم استفاده نکردم.
بعد از ساخت ماشین آلات، چندسالی هم به صورت شبانه روز وقت گذاشتم و با مطالعه، آزمایش و تحقیق بسیار، فرمول های لازم برای تولید پارچه های پی وی سی را بدست آوردم.
*وضعیت کنونی شرکت دکاموند در چه حالی است؟ و این مجموعه در چه سطح و توانی فعالیت می کند؟
امروز مجموعه ما دارای بیش از 500 محصول است که هرکدام توانایی به حرکت درآوردن صنعتی را دارند. در واقع محصولات ما پس از تولید، تبدیل با کالاهای مصرفی در صنایع مختلفی می شوند و امروزه محصول ما، گستره ای از کفش تا آشیانه هواپیما را در بر می گیرد.
محصولات ما دارای 90 درصد ترکیبات گازی است، این صنعت می تواند گسترش پیدا کند به شرط آنکه وزارت صنعت متوجه شود که منابع گازی ما بسیار فراوان است و استفاده از آن در صنایع می تواند تحول خوبی در رشد صنعتی کشور داشته باشد. من بارها به مسئولین این وزارتخانه این مسئله را گفته ام اما کسی توجه نمی کند.
* ماده اولیه شما گاز است؟ یعنی نیاز به واردات مواد اولیه ندارید؟
پایه کار ما گاز است؛ یعنی گاز را پالایش می کنند و پی وی سی تولید می شود، مجدد پالایش می شود و چیپس تولید می شود، این چیپس ها تبدیل به نخ پلی استر می شود، نخ ها در بافندگی ها تبدیل به پارچه های خاصی می شوند که از جوراب زنانه تا بزرگترین آشیانه هواپیماها قابلیت استفاده دارند و به لطف خداوند ما هیچ وابستگی در این زمینه به هیچ کشوری نداریم. البته تا چند سال پیش این مواد اولیه پی وی سی را وارد می کردیم اما امروز خوشبختانه با شرایطی که در کشور حاکم شده خود تولید کننده و حتی صادرکننده پی وی سی هستیم.
*حجم مورد نیاز الیاف پی وی سی در کشور چه میزان است؟
این محصول در کشور ما فوق العاده مورد نیاز است، بیش از 200 میلیون متر مصرف سالانه در کشور داریم، یعنی چیزی در حدود 30 هزار میلیارد دلار در سال! در زمان ریاست آقای نعمت زاده در وزارت صنعت، معدن و تجارت، از راه های مختلف سعی کردم اهمیت این محصول را برای وزیر بفهمانم و در نهایت مدیرکل صنایع نساجی وزارتخانه به من گفت که «ما شرمنده شما هستیم، این ها درک موضوع نمی کنند»! و من هم دیگر پیگیری نکردم.
*محصولات شرکت دکاموند رقیب داخلی دارند؟
10 قلم از کالاهای ما رقیب داخلی ندارند، پارچه شمعی پشت لاستیک شده که امروز در کشور هیچ کارخانه ای جز مجموعه ما نمی تواند بدون وابستگی این محصول را تولید کند، یعنی مواد اولیه را وارد می کنند و اینجا کار مونتاژ انجام می دهند، یک محصولمان برای پوشش غلات است، همچنین محصول جدیدی تولید کرده ایم که چادر مسافرتی ضد آبی است که تنها با کشیدن یک طناب، یک شیء کوچکی به چادری بزرگ و چندین نفره تبدیل می شود.
*استقبال از این محصولات متنوع چگونه بوده است؟ گویا برخی دستگاه های دولتی کالای مشابه خارجی را به این محصولات ایرانی ترجیح داده اند؟
نه چنین چیزی نیست، ما همیشه در داخل کشور مشتری داریم اما برخی ارگان ها فکر می کنند ما تنها به فکر سود هستیم و در پرداخت هایشان آنطور که انتظار می رود وفادار نیستند. ما کیسه خوابی در داخل کشور تولید کردیم که سطح کیفی آن از نمونه اروپایی مشابه بسیار بالاتر بود تا جایی که حتی نیروهای آمریکایی حاضر در عراق طالب خرید این کیسه خواب ها بودند. اما برخی ارگان های نظامی در داخل کشور که این محصول را از ما می خریدند، آنقدر ما را درگیر بروکراسی های پیچیده اداری می کردند که آخر پشیمان شدیم. اما کار ما بازار خوبی دارد و هیچگاه به این مرحله نرسیدیم که تولید کنیم و روی دستمان بماند.
آن زمان که ماشین آلات تولید پارچه را طراحی کردم، هدف من این بود که حداقل 100 دستگاه از این ماشین ها را بسازم و به سراسر کشور ارسال کنم، اما به من زمینه این کار را ندادند، دغدغه امروز من این است که عمر من رو به پایان است و به واسطه آن مسئولی که در رأس کار قرارگرفته و متوجه اهمیت موضوع نیست، این هدف من محقق نشده، این افراد فقط یک پست مدیریتی را اشغال می کنند و خاصیتی ندارند.
وقتی مسئولین از نماینده مجلس گرفته تا استاندار، کار ما را می بینند، به به و چه چه می کنند، اما وقتی صحبت از توسعه کار به میان می آید می گویند ما شرمنده ایم راه بسته است و در توانمان نیست! رهبر معظم انقلاب سال هاست که تأکید می کنند از کالای ایرانی استفاده کنید و وقتی کالایی در کشور داریم و یا توان تولید آن در داخل وجود دارد اجازه واردات آن محصول و کالا را ندهید اما این افراد به ظاهر مسئول نمی فهمند!
*چه مشکلی برای راه اندازی خط تولید این ماشین آلات وجود دارد؟
من بارها به مسئولین گفته ام که این همه سوله و سالن تولیدی بلا استفاده در نقاط مختلف کشور وجود دارد، کمک کنید تا یکی از این ها را در اختیار بگیرم و راه اندازی کنم و به تولید برسانم و تحویل کشور بدهم، هیچ چیزی هم در قبال این کار نمی خواهم، محصول تولیدی من هم چیزی نیست که پس از چند سال با مشکل مواجه شود چرا که امروز شرکت ما سی و یکمین سال فعالیت خود را با موفقیت پشت سر می گذارد، ما محصولمان پراید بی کیفت نیست که بعد از مدتی مردم از آن زده بشوند.
من اعلام کردم که حاضرم برای دو میلیون نفر شغل ایجاد کنم، انتظار داشتم یکی از این مسئولین یقه من را بگیرد و بگوید اگر نتوانستی این کار را بکنی چه؟! اما هیچکس جرأت این کار را ندارد، چراکه در این صورت خودش هم باید یک بخشی از کار را برعهده بگیرد.
*شرکت صعنتی دکاموند برای چند نفر ایجاد اشتغال کرده است؟
در حال حاضر با این مجموعه تولیدی که داریم، برای 40 نفر اشتغال مستقیم و برای حدود هزار نفر نیز به صورت غیر مستقیم اشتغال ایجاد کرده ایم. البته من به دنبال گسترش فعالیت و ایجاد اشتغال بیشتر هم هستم و سال هاست طرح این کار را در ذهن دارم. برای مثال 55هزار متر سالن سوله در ابهر بی استفاده مانده و هیچ استفاده ای ندارد، ما می توانیم آن را راه اندازی کنیم. این کارخانه بسیار می تواند در اشتغال زایی برای مردم آن منطقه اثرگذار باشد و واقعا نمی دانم که چرا مسئولین با ما همراه نیستند.
سال 1390 طرح و برنامه قابل اجرا برای این کارخانه را دادم به دفتر وزارت صنعت و اعلام کردیم که ما روزانه 150 الی 200 هزار متر بنر وارد می کنیم، حال از آنجا که یکی از محصولات ما بنر است، برای اینکه بتوانیم با چین در این عرصه مقابله کنیم نیازمند 36 میلیون دلار سرمایه هستیم، آن زمان دلار هزار تومان بود، گفتم دولت الان این مبلغ را سرمایه گذاری کند تا هم کشور از واردات این محصول بی نیاز شود و به خودکفایی برسیم و هم در آینده ای نزدیک به صادرات برسیم. آنقدر این مسئولین تعلل کردند که امروز دلار به مرز 7هزار تومان رسیده و حالا حساب کنید که برای خودکفایی در این عرصه چه مقدار باید سرمایه گذار کرد!
*ظاهرا ادارات استانی جهاد کشاورزی برای تأمین پوشش استخرهای کشاورزی محصولات آلمانی را جایگزین بهتری نسبت به مشابه داخلی می دانند، علت چیست؟
متأسفانه ادارات جهاد استانی به محصول خارجی که برای کشور آلمان است بیشتر رغبت دارند چراکه کارمزد بیشتری به جیب خودشان می رود! محصول پارچه اندود شده با پی وی سی که ما تولید می کنیم تمام استانداردهای لازم را کسب کرده است و معتقدیم که در کیفیت از نمونه خارجی اش چیزی کم ندارد.
در کشورهای اروپایی با استفاده از این محصول دریاچه های مصنوعی ایجاد کرده اند، در فصل بارندگی آب حاصل از بارش ها را جمع آوری می کنند و از آب شیرین باران برای مزارع خود استفاده می کنند. در کشور ما اما کسی متوجه این ظرفیت ها نیست، ما سد گتوند را در کشور داریم که به علت اینکه در کف سد، سنگ های نمکی وجود دارد، آب شور می شود، من اخیرا با یکی از مسئولین دولتی صحبت می کردم، اعلام کردم که می توانیم با پوشش هایی که تولید می کنیم، اجازه شور شدن آب را ندهیم، در واقع ما برای رفع مشکل بزرگ آب شور سد گتوند راه حلی اقتصادی و به صرفه ارایه دادیم اما جواب این فرد مسئول این بود که "ما تخمین زده ایم که 136 میلیون تن نمک در کف این سد وجود دارد که تا الان 60 میلیون تن آن حل شده است، به تدریج باقیمانده آن نیز حل خواهد شد و نیازی به این کار نیست!" برای این شخص مسئول چه داریم که بگوییم؟! این فرد یکی از معاونان رئیس جمهور بود.
*به عنوان سؤال آخر بفرمایید که عملکردتان در حوزه صادرات چگونه بوده است؟
همانطور که گفتم 10هزار کیسه خواب را یک واسطه ای از ما خریداری کرد و بعد به عراق صادر کرد، در سفری که به عربستان داشتم برای انجام فریضه حج، یکی از سرمایه داران عربستانی پیشنهاد کرد که همین کاری که در کشور انجام می دهم را در عربستان سعودی انجام دهم که قبول نکردم. در حال حاضر بیشتر کشورهای آسیای میانه طالب محصولات ما هستند اما هنوز قبول نکرده ایم و من به دنبال این هستم که اول کشور خودم را تأمین کنم و به خودکفایی برسیم و بعد وارد عرصه صادرات شویم.
*ممنون از فرصتی که در اختیار ما قرار دادید.
من هم از شما سپاسگزارم که با دغدغه رشد و توسعه بخش تولید ملی فعالیت می کنید، امیدوارم موفق و پیروز باشید.
نظرات (0)